Wat is een bloedonderzoek bij trombose?

Heb je gehoord over een bloedonderzoek bij trombose en vraag je je af wat dat nou eigenlijk is?

In eigenlijk alle gevallen van trombose is een bloedonderzoek noodzakelijk. Een bloedonderzoek bij trombose laat verschillende waarden van het bloed zien. Onder andere de INR waarde komt bij een bloedonderzoek bij trombose aan het licht. Een bloedonderzoek bij trombose is dan ook een onderzoek waarmee de diagnose ‘trombose’ gesteld kan worden.

In dit artikel vertel ik je graag iets meer over een bloedonderzoek bij trombose. Ik belicht verschillende aspecten van een dergelijk onderzoek en geef je op basis daarvan alle noodzakelijke informatie.

Waarom een bloedonderzoek?

Wat is nou de hoofdreden voor een arts om een bloedonderzoek uit te voeren? De hoofdreden is om de diagnose te kunnen stellen. Trombose staat te boek als een hardnekkige aandoening. Dat is het absoluut ook.

Je komt er namelijk niet zomaar achter dat je last van trombose hebt. Veel van de symptomen van trombose komen pas in een later stadium tot uiting. In het stadium als het bloedpropje zich al volledig heeft ontwikkeld. Met een bloedonderzoek is een arts dan ook in staat om de diagnose te kunnen stellen.

Wie voert een bloedonderzoek uit?

Een bloedonderzoek moet worden uitgevoerd door een arts. Een arts weet hoe hij/zij een dergelijk onderzoek uit kan voeren. Bovendien is een arts ook opgeleid om de resultaten van het bloedonderzoek te beoordelen. Op basis daarvan kan dan ook de diagnose gesteld worden.

Hoe werkt een bloedonderzoek?

Een bloedonderzoek staat ook wel te boek als een bloedtest of een d-dimeertest. Hierbij neemt een arts een kleine hoeveelheid bloed af. Het bloed wordt vervolgens door de arts onderzocht op aanwezigheid van bepaalde stoffen. De aanwezigheid van die stoffen kan duiden op de aanwezigheid van een bloedprop. Als dat het geval is, kan een arts al een diagnose stellen.

Overigens komt de benaming d-dimeertest niet zomaar uit de lucht vallen. Nee, d-dimeer is namelijk een stof die vrijkomt wanneer een bloedprop geprobeerd wordt af te breken. Over het algemeen is de hoeveelheid d-dimeer in het bloed altijd laag.

Dat verandert dus als het lichaam bezig is om een bloedprop af te breken. Als dat het geval is, komt dan ook duidelijk bij een bloedonderzoek naar voren dat er bovengemiddeld veel d-dimeer aanwezig is. Dat duidt dan direct op de aanwezigheid van een bloedprop.

Mocht een arts nou de benaming ‘d-dimeer’ tegen jou zeggen, dan weet je waar dit over gaat. Ik heb zelf soms wel eens moeite om alle medische termen van een arts te gebruiken. Begrijp je zelf ook sommige termen niet? Geef dat altijd bij je arts aan. Het is namelijk van belang dat jij begrijpt waar de medische termen op slaan.

Wat geeft een bloedonderzoek exact aan?

Bij een bloedonderzoek kijkt een arts met name naar eventuele stolselvorming van het bloed. Als dat het geval is, is dat namelijk een eerste teken van trombose. Op basis van het bloedonderzoek kan een arts de beslissing maken om andere onderzoeken ook uit te laten voeren.

Kiest een arts altijd voor een bloedonderzoek?

Als je het vermoeden hebt dat je last van trombose hebt, is het van belang om spoedig aan de bel te trekken. Trombose staat namelijk te boek als een sluipmoordenaar. Het komt op een slinkse wijze in je lichaam.

Vervolgens is het ontzettend lastig om de trombose weer uit je lichaam te krijgen. Mede daarom is het ontzettend belangrijk dat een arts snel een diagnose kan stellen. Op basis daarvan kunnen we dan ook wel stellen dat een arts nagenoeg altijd voor een bloedonderzoek kiest.

Overigens is het in veel gevallen ook zo dat een arts eerst veel vragen aan je stelt. Daarmee kan een arts een overzicht krijgen van mogelijke erfelijke afwijkingen, het gebruik van risicomiddelen of overige risicofactoren. Op basis van die informatie kan een arts al een eerste voorzichtige diagnose stellen. Op basis daarvan kan vervolgens de definitieve diagnose gesteld worden.

Welke andere onderzoeken kan een arts verder uitvoeren?

Een bloedonderzoek is door artsen een veel toegepast onderzoek. Het is namelijk een onderzoek waaruit snel en duidelijk blijkt of je wel of geen trombose hebt. In sommige situaties heeft een arts echter nog aanvullend onderzoek nodig. Dit wordt ook wel als een ‘vervolgonderzoek’ getypeerd. Voorbeelden hiervan zijn onder andere:

• Het maken van een echo: met een echo kan onder meer de doorbloeding in een specifiek bloedvat/ader bekeken worden.
• Zogeheten flebografie: een röntgenfoto waarbij gebruik wordt gemaakt van de vloeistof. Met de vloeistof worden de aders goed zichtbaar
• CT-scan: met een CT scan is het mogelijk om de trombose snel vast te stellen.

Hoe kan je een bloedonderzoek bij trombose aanvragen?

Op het moment dat jij last van de symptomen van trombose hebt, moet je dit zo snel mogelijk bij de arts aangeven. Het is bij trombose namelijk van belang dat de behandelingen al in een vroegtijdig stadium kunnen beginnen.

Ervaar je de symptomen? Trek dan direct aan de bel bij de huisarts. De huisarts stelt (veel) vragen aan je en kan op basis daarvan al een risicoanalyse maken. Als er in jouw familie bepaalde erfelijke afwijkingen aanwezig zijn, kan de kans op trombose groter zijn. Ook bepaalde risicofactoren zijn van invloed op de mogelijke aanwezigheid van een bloedprop.

Je kunt een bloedonderzoek dus min of meer ‘aanvragen’ via je arts. Bespreek je klachten met je arts en beantwoord alle vragen van de arts zo uitgebreid mogelijk. Des te meer informatie de arts krijgt, des te beter/eerder de diagnose van trombose gesteld kan worden.

Welke symptomen horen bij trombose?

Trombose is hardnekkig en is moeilijk te constateren. Het is voor een ieder dan ook van belang om goed op de hoogte van de symptomen van trombose te zijn. Als jij één of meerdere van onderstaande symptomen ervaart, is het van belang om spoedig naar de arts te gaan:

• Een behoorlijke pijn in het been, meestal in de kuit en/of knie
• Moeite met lopen, doordat de benen bijzonder zwaar aanvoelen
• Een rode- of paarsblauwe verkleuring in het been
• Een zwelling op het been
• Een glanzende huid op het been
• Een bovengemiddeld warme plek op het been; daar bevindt het stolsel zich dan

Note: de bovengenoemde symptomen zijn van toepassingen bij een trombosebeen. Bij een trombosearm ervaar je dezelfde symptomen alleen dan in je arm in plaats van in je been.

Ervaar jij één of meer van bovenstaande symptomen? Dan duidt dat mogelijk op de aanwezigheid van een bloedprop in één van je bloedvaten of aders. Het is belangrijk dat je lichaam spoedig in actie gaat komen om het bloedvat af te breken.

Daarnaast kan de arts ook bepaalde antistollingsmedicijnen voorschrijven. Met die medicijnen kan voorkomen worden dat je bloed verder gaat stollen. Voordat het zover is, moet er eerst een bloedonderzoek uitgevoerd worden.

Als uit het bloedonderzoek blijkt dat je daadwerkelijk trombose hebt, kan een arts er ook voor kiezen om elastische kousen aan te meten. Deze elastische kousen zorgen ervoor dat het vocht uit je been/arm afgevoerd kan gaan worden.

Dat vocht is namelijk letterlijk en figuurlijk een blok aan het been. Je been gaat er zwaar door aanvoelen en je been gaat pijn doen. Het aanmeten van elastische kousen is dan ook een veelgebruikt middel door artsen om trombose tegen te gaan.

Doet een bloedonderzoek pijn?

De term bloedonderzoek klinkt ‘groter’ dan dat het in werkelijkheid is. Bij een bloedonderzoek wordt een kleine hoeveelheid bloed uit je vinger genomen. Dit gebeurt met een pijnloze vingerprik. Hier voel je nagenoeg niks van.

Mocht je bang voor een prik zijn, kan je dit uiteraard altijd bij je huisarts aangeven. Persoonlijk heb ik geen last van een dergelijke vingerprik, maar dat kan van persoon tot persoon verschillen. Wees altijd eerlijk tegen je arts om het zo prettig mogelijk voor jezelf te maken.

Belangrijk is in ieder geval om te onthouden dat een vingerprik geen pijn doet. Het bloedonderzoek doet in de basis dus ook zeker geen pijn!

Ik ben hiermee aan het einde gekomen van dit informatieve artikel over een bloedonderzoek bij trombose. Heb je nog vragen? Ik hoor het dan graag!